انوری چون خدای راه نمود


مصطفی را به نور لوشینا

برد قدرش به دولت فرقان


پای بر فرق گنبد مینا

نور عرشش به عرش سایه فکند


چون تجلی به سینهٔ سینا

مسکن روح قدس شد دل او


نی دل تنگ بوعلی سینا

سخن از شرع دین احمد گو


بی دلا ابلها و بی دنیا

چشم در شرع مصطفی بگشا


گر نه ای تو به عقل نابینا